اگر کسی را دوست دارید رهایش بگذارید تا برودposted by جیرجیرک at
Tuesday, February 14, 2006
من زاده یه شهر گرم با مردمی سخت کوش وقانع هستم که شاید توی این دنیای بزرگ سهمشون از بزرگترین هاو بهترین ها، دل های گرم و مهربونشون باشه.چند سالی است که این گوشه از دنیا با همسرم زندگی می کنم و سعی می کنم که باشم.قوی و استوار. با قلبی که در این کنج خلوت با عشقی سر شار برای تک تک عزیز ترین هایم می تپد.این وب لاگ گوشه ای کاملا ناشناخته از وجود من است که شبیه هیچ چیز من نیست الا ان کودک گمشده در درونم که می خواهم بشناسمش .و برای دست یافتن به این هدف می نویسم تا روزی که پیدایش کنم و ان طور که همیشه دوست داشته ام بیانش کنم
0 Comments:
Post a Comment
<< Home