چرا ما ،ما هستیم؟
قراراست که یک پتیشن در مورد سرویس های گوگل، توسط ایرانی ها به امضا برسد ودرخواست شود تا محدودیت های فعلی برداشته شود.نفس این کار بسیار شایسته و قابل احترام است. و نشانگر اغاز راهی است که ما ایرانی ها ، برای پا گذاشتن در جادۀ پیشرفت ان را بر گزیده ایم.اما مثل همیشه گویا نویسندۀ اصلی نامه فراموش کرده که چون با کودک سرو کارت افتد زبان کودکی باید گشاد.یعنی وقتی قراره با زبانی رسمی، درخواستی کاملا به جا و رسمی را از سازمانی رسمی مثل گوگل داشته باشیم باید زبانی مناسب به کار ببریم البته اگه دوست داریم که جوابی درست دریافت کنیم .متن نامه را می توانید اینجا بخوانید نامه طبق معمول لحن غالب دردر خواست های ما ایرانی ها، با شکایت از نظام موجود شروع شده
we believe that this restriction only hits scientists ,researchers and students, and helps the local government to prevent people from free access to informations and news
و بعد با مظلوم نمایی و پاچه خواری ادامه پیدا کرده
pls follow your ethical code! You always say that Google's mission is to organize the world's information and make it universally accessible and useful.
و هنوز این قضیه تمام نشده،با طلب کاری ادامه پیدا کرده
What is the meaning of "universally" then?You exclude Iran from your universal services! for start ,Google pack .why? You mentioned the first step towards fulfilling that mission...... developing a new approach to online search..... Around the globe.What's the meaning of globe?Are you sure that "globe" is the world without Iran?
و همین طور ادامه پیدا کرده و به بد گویی از وضع موجود ادامه داده
Are you reading google news?You know that Iranian government have ordered all major ISPs to filter blogging services.They have ordered to filter some news websites and orkut and other social network website.
که در این میان اهسته اهسته، شروع به زیر سوال بردن مدیران گوگل در مورد اطلاع از وضع موجود ایران نموده و
در اخر هم ضربۀ نهایی را با یک تهدید فرود اورده
If you will not allow us to download "Google pack",then you would be in "dark side"
گویا نویسنده فراموش کرده که این در خواست ، جزیی از حق ماست.مایی که که مثل تمام کاربران سراسر دنیا،روزانه با کلیک کردن های خودمون سهمی از بار معروفیت گوگل را به دوش می کشیم.و این همه زمین و زمان را به هم دوختن وتقلا برای دو کلمه حرف حق لازم نیست.شاید به خاطر همین است که توی عرصه های بین الملل هم ما ادمای کار امدی نیستیم.یا کلا از ایرانی بودن خودمون انصراف می دیم و بی رگ بی رگ می شیم یا سر ناسازگاری و بد گویی و منفی بافی و در نهایت تحقیر و توهین را در پیش می گیریم. بین کسایی که اون پتیشن را امظا کرده بودن ،فقط یک نفر را دیدم که ساده و کوتاه با کلامی بدون حاشیۀ حرفش را زده بود و اون هم همسر یکی از وب لاگ نویس ها بود.شاید به خاطر این طرز برخورد با مشکلات است که ایران هنوز با خیلی از کشور ها فاصله دارد.امید وارم که این حرکت هر چه زودتر جواب بگیرد اما شاید وقت این شده باشد که توی این عصر پیچیده،ما هم با یه نگرش جدید تر به مسایل نگاه کنیم
2 Comments:
من هم راجع به این امضاجمعکنی نوشته بودم و مردم را تشویق کرده بودم به امضاکردن ( با اینکه چنین مشکلاتی هم داشت). اما خب، فکر کنم دفعهی بعد باید بیشتر مواظب باشم. اگر جدیدا سری به آن تومار زده باشید میبینید که بسته شده است و دلیلاش هم اینکه نویسندهی تومار اسم و رسم خود را به طور کامل وارد نکرده و آن سایت به طور خودکار، تومار را بسته است. برایشان کامنت گذاشتم و نامه هم زدم (برای نویسندهی تومار) اما هیچ پاسخای نشنیدم.
موضوع این است که گویا دیگر نباید به تومارهایی که افراد ناشناس ایجاد میکنند اطمینان کرد.
By SoloGen, at 4:48 PM
من نظر شما را 22 ژانویه دیدم.شاید بهتر باشه برای کارهای که به گروهی از افراد بستگی داره کمی منسجم تر و با همفکری بیشتر اقدام بشه.به نکته جالبی اشاره کردید.ننوشتن اسم شاید حتی بدتر از همه باشه.یعنی ما پای نامه ای را امظا کردیم که حتی نویسنده اون جرات اظهار اسم خودش را هم نداشته.اون وقت چه جوری انتظار داریم جواب بگیرییم؟
By جیرجیرک, at 9:21 PM
Post a Comment
<< Home